تومور غدد بزاقی
تومور غدد بزاقی چیست؟
تومور غدد بزاقی جزو تومورهای نادری هستند که در غدد بزاقی دهان، گلو و یا گردن ایجاد می شوند. غدد بزاقی این مناطق، نه تنها به هضم غذا کمک می کنند، بلکه دهان را نیز مرطوب نگه می دارند و از دندان ها هم حفاظت می کنند.سه جفت غدد بزاقی اصلی در قسمت زیرین و پشت فک وجود دارد: غدد پاروتید، غدد زیر زیانی و غدد زیر فکی. علاوه بر این غده ها، غدد بزاقی ریز دیگری نیز در لب ها، داخل گونه ها، دهان و گلو وجود دارد. تومور غدد بزاقی اغلب در غدد پاروتید، یعنی همان غددی که 85 درصد کل غدد بزاقی را تشکیل می دهند، به وجود می آیند. تقریبا 25 درصد تومورهای غدد پاروتید سرطانی یا بدخیم هستند. این تومورها اغلب از طریق جراحی درمان می شوند. علاوه بر جراحی، ممکن است پزشک از روش های دیگری مثل پرتو درمانی یا شیمی درمانی استفاده کند.
علائم و نشانه های تومور غدد بزاقی می تواند شامل موارد زیر باشند:
- تورم یا احساس وجود توده روی فک یا نزدیک آن یا روی گردن و دهان
- بی حسی در قسمت هایی از صورت
- ضعف عضلانی در یک طرف صورت
- احساس درد مداوم در ناحیه غدد بزاقی
- دشواری در بلع
- احساس مشکل هنگام باز کردن دهان به طور کامل
سرطان غدد بزاقی
سرطان غدد بزاقی چیست؟
در اغلب موارد، سرطان برخی از غدد بزاقی محافظ اطراف را از بین خواهند برد. همچنین بافت نرم اطراف آن نیز ممکن است از بین برود. هدف این است که هیچ سلول سرطانی در لبه های بیرونی (حاشیه) تومور وجود نداشته باشند. اگر سرطان دارای درجه بالایی باشد (بیشتر رشد کرده و گسترش یابد) و یا اگر پیش از این به غدد لنفاوی سرایت کرده باشد، از قسمت گردن نیز ممکن است در عملیاتی به نام تشریح گردن (که در زیر توضیح داده می شود) برداشته شود.قبل از جراحی، از جراح خود بپرسید که دقیقا چه کاری در طی این جراحی انجام خواهد شد، چه اهداف دیگری وجود دارد، چه نحوه انجام عمل و چه نحوه کار بدن شما و چه اثرات جانبی که می توانید انتظار داشته باشید.
نوع جراحی به مقدار غده بزاقی که تحت تاثیر قرار می گیرد بستگی دارد.اغلب تومورهای غده بزاقی در غده پاروتید رخ می دهند. جراحی در این مقعیت پیچیده است چراکه عصب چهره، که حرکت را در یک طرف صورت کنترل می کند، از این غده عبور می کند. برای این جراحی، یک برش در پوست در کنار گوش ایجاد می شود و ممکن است تا گردن کشیده شود.بیشتر سرطان ها در بخش بیرونی غده، که بخش سطحی نامیده می شود، به وجود می آیند. می توان با حذف این لوب که بخش سطحی نامیده می شود، درمان شد. این کار معمولا عصب صورت را دست نخورده باقی می گذارد و بر حرکات صورت تاثیر نمی گذارد.