شناسایی الیاف به روش سوزاندن
روش سوزاندن الیاف
خاصیت فرار از آتش:الیاف را به نزدیکی شعله برده و لیف به هنگام نزدیک شدن به شعله و گرما اصطلاحا جمع می شود
این خاصیت در برخی الیاف مثل نایلون قابل مشاهده است اما در برخی دیگر مانند:پشم چنین خاصیتی مشاهده نمیشود.
رنگ دود پس از خاموشی:از روی رنگ دود حاصله بعد از سوزاندن الیاف و خاموش شدنش می توان به نوع الیاف پی برد
برخی ازالیاف مانند:پنبه رنگ دودسفید و برخی دیگرمثل:پلی استر هنگام سوختن رنگ دودسیاه دارد.بوی سوختن:الیاف
متفاوت هنگام سوختن بوهای متفاوتی نیز خواهند داشت که عموما به ساختار اصلی ترکیب لیف برخواهد گشت.
همانند بوی سوختن لیف پنبه به خاطر ساختار اولیه ی آن از چوب تقریبا شبیه بوی سوختن چوب یا کاغذ است اما بوی
سوختن پلی استر کاملا متفاوت است و به علت داشتن ترکیبات آروماتیک (معطر) بویی شبیه بوی شیرینی (پشمک) از
خود ساطع خواهند کرد این بوها کارشناسان را در شناختن نوع الیاف بسیار یاری می دهد.خودسوزی:این خاصیت بدان
معنی است که بعد از خاموش کردن الیاف شعله ور شده لیف تمایل به آتش گرفتن دارد و با یک نسیم،باد یا فوت کردن
لیف دوباره شعله ور خواهد شد.
شناسایی الیاف
روش های شناسایی الیاف
به منظور شناسایی جنس الیاف تشکیل دهنده نخ و پارچه شیوه های مختلفی وجود دارد که بعضی از آنها روش های
مقدماتی هستند عبارتند از: 1-روش میکروسکوپی 2-روش سوزاندن 3-روش حلالیت.روش میکروسکوپی:در این مرحله
با استفاده ازمیکروسکوپ سطح مقطع طولی و عرضی الیاف مشاهده میشود و با توجه به شکل مقطع طولی و عرضی
لیف جنس لیف شناسایی می شود.
روش سوزاندن: در این روش با سوزاندن الیاف و مشاهده رفتار الیاف در تماس با شعله نحوه سوختن بوی حاصل از سوختن و
رنگ و شکل باقی مانده حاصل از سوختن نوع الیاف شناسایی می شوند. روش حلالیت: الیاف مختلف در حلال های خاصی
قابلیت حل شدن دارند بنابراین یکی از شیوه های شناسایی الیاف بررسی حلالیت الیاف در حلال ویژه آن است این شیوه در
واقع مکملی برای دو روش قبلی (میکروسکوپی و سوزاندن) است و با استفاده از آن جهت شناسایی الیاف می توان به نتیجه
مطلوبی دست یافت.