روش های شناسایی الیاف
شناخت الیاف به روش های مختلفی صورت می گیرد که معمول ترین آن ها عبارت اند از:1-روش میکروسکوپی 2-روش
سوزاندن 3-روش شیمیایی.الیاف طبیعی مانند پشم و پنبه طول و ظرافت آن ها با هم ارتباط دارند معمولا پشم هایی که
بلندترندضخیم تر نیزهستند رابطه بین طول وظرافت درالیاف پنبه متفاوت است وپنبه هایی که الیاف بلندتردارند ظریف ترند
برخلاف الیاف طبیعی طول الیاف مصنوعی را می توان بدون توجه به ظرافت آن ها تنظیم کرد زیرا هیچ رابطه ای بین طول و
ظرافت این نوع الیاف وجود ندارد.
اگر در یک عملیات ریسندگی بخواهیم از مخلوط الیاف مصنوعی و طبیعی استفاده کنیم (مانند نخ های پلی استر-پنبه)
باید طول و ظرافت الیاف مصنوعی را متناسب با الیاف طبیعی انتخاب کنیم.بر اساس تفاوت هایی که بین ساختمان الیاف
مختلف برحسب ترکیبات سازنده شان وجود داردشکل ظاهری آن ها نیز متفاوت است مشاهده این اختلاف ها با بررسی
سطح مقطع طولی و عرضی الیاف می تواند برای شناسایی تفاوت الیاف از یکدیگر مورداستفاده قرار گیرد این تست به
خصوص درموردشناسایی الیاف طبیعی و گاه بازیافتی روش مناسبی است زیرا این الیاف دارای ساختمان شناخته شده
و نسبتا منحصر به فردی هستند.
شناسایی الیاف پلی استر
روش میکروسکوپی:مقطع طولی الیاف پلی استر به صورت میله ای صاف و مقطع عرضی آن به شکل دایره است.روش
حلالیت : الیاف پلی استر در حلال متاکرزول در دمای جوش حل می شود بنابراین از این حلال می توان برای شناسایی
پلی استر استفاده کرد.پارچه های از جنس پلی استر را می توان خشکشویی کرد یا با ماشین لباسشویی و آب گرم و
شوینده معمولی شست. برای جلوگیری از ایجاد الکتریسیته ساکن در لباس ها می توان در مرحله آبکشی لباس ها از
مایع نرم کننده استفاده کرد.
پارچه های از جنس پلی استر م عمولا به سفیدگری نیاز ندارند در صورت نیاز می توان از سفید کننده های کلردار استفاده نمود
پارچه های پلی استر معمولا چروک نمی شوند و نیاز به اتو کردن ندارند در صورت نیاز به اتوکشی باید دمای اتو را در حالت نیمه گرم
تنظیم یا از حالت بخار استفاده کرد میزان اتو پذیری پارچه های از جنس پلی استر 150-110 درجه سانتی گراد است مقاومت الیاف
پلی استر در برابر نور خورشید از مقاومت سایر الیاف بسیار بیشتر است اما قرارگیری پارچه های از جنس پلی استر در معرض نور
خورشید به مدت طولانی تا حدودی موجب کاهش استحکام و همچنین زرد رنگ شدن پارچه می شود.
روش های شناسایی الیاف
به منظور شناسایی جنس الیاف تشکیل دهنده نخ و پارچه شیوه های مختلفی وجود دارد که بعضی از آنها روش های
مقدماتی هستند عبارتند از: 1-روش میکروسکوپی 2-روش سوزاندن 3-روش حلالیت.روش میکروسکوپی:در این مرحله
با استفاده ازمیکروسکوپ سطح مقطع طولی و عرضی الیاف مشاهده میشود و با توجه به شکل مقطع طولی و عرضی
لیف جنس لیف شناسایی می شود.
روش سوزاندن: در این روش با سوزاندن الیاف و مشاهده رفتار الیاف در تماس با شعله نحوه سوختن بوی حاصل از سوختن و
رنگ و شکل باقی مانده حاصل از سوختن نوع الیاف شناسایی می شوند. روش حلالیت: الیاف مختلف در حلال های خاصی
قابلیت حل شدن دارند بنابراین یکی از شیوه های شناسایی الیاف بررسی حلالیت الیاف در حلال ویژه آن است این شیوه در
واقع مکملی برای دو روش قبلی (میکروسکوپی و سوزاندن) است و با استفاده از آن جهت شناسایی الیاف می توان به نتیجه
مطلوبی دست یافت.